San Juan 1: alegria y emergencia (vreugde&EHBO)

Daar ben ik weer! Ik heb jullie niet eens aangekondigt waar ik dit weekend heen zou gaan, mar mijn bestemming was San Juan del Sur!

Het was een lange reis, maar dan heb je ook wat. De reis ging gelukkig best snel door het mooie uitzicht (veel groen, enorme bomen, prachtige vulkanen) en door gezellige muziek. Een jongen voor mij had namelijk op zijn mobieltje (naast plaatjes van mooie vrouwen) wat lekkere nummers die ik mocht luisteren! 1 nummer heet bijvoorbeeld tocarte toda (je overal aanraken), tja regaetton blijft vunsig ;)!

Aljanneke zou ook naar San Juan komen, maar dan vanaf Isla de Ometepe (na haar latino amigo daar te hebben bezocht). Zij heeft geen mobiel dus we hadden elkaar na weekendje leon niet meer gesproken. Zij zou mij nog laten welk hostel we in san juan zouden nemen, maar had dit laten weten op mijn Nederlandse nummer dat hier niet werkt. Maar of het toeval was of niet. Toen ik de bus uistaptje kwam Aljanneke net aanlopen en had zij voor mij al een bedje gereserveerd in een leuke dorm genaamd Casa Oro! Snel opgetut en samen met Aljanneke (hier beter bekend als Alián; ik zie nu in 1 keer dat het ook een engels woord is haha) en wat andere nederlanders van haar project uiteten gegaan. Uiteindelijk bleven Aljanneke en ik over en hebben de cocktail orgasmo uitgeprobeerd. Enorm lekker, mix van baileys, kahlua en ameretto!

San Juan is echt een surfersdorpje en voor nicaraguaanse begrippen erg touristisch. Veel americanen en beachboys. We hadden dus genoeg om naar te kijken en te beoordelen haha (ja vrouwen zijn erg!). Maar ook wij werden bekeken, natuurlijk (ehum!). Er waren wat oude amerikaanse lullen, waarvan er 1 met ons een gesprek aanging. Het had onze vader kunnen zijn, maar dat kon hem weinig schelen volgens mij. Hij vond San juan helemaal top en had zelf 4 huizen van een miljoentje of 4?? Daar zouden wij de volgende dag van harte welkom zijn en gaf zijn kaartje...Natuurlijk niet gegaan, maar maakt de avond toch weer komisch he.
Om 24u naar de plaatselijke disco gegaan. Was gezellig! Om 2u weer teruggekeerd naar ons bedje.

Het was niet echt een rustige nacht, dat heb je he als je in een mixed dorm slaapt. 1 jongen kwam zo zat thuis dat ie gewoon letterlijk op de grond viel en later in de douche in slaap viel en zijn vrienden hem dus in bed moesten leggen. Erg vreemde vogel!

Volgende ochtend op naar het strand met een busje van het hotel. De bewolking was onze redding want alleen dan is het goed uit te houden op het strand.
Op een gegeven moment zag ik in de verte een man aan komen strompelen. In eerste instantie maakte ik er nog een grapje over, maar toen hij ineens ging zitten en ik een rode vlek zag op zijn voet, bleek het toch ineens menis. En moest ik als dokter in spe natuurlijk wel in actie komen haha.

Hij was gevallen en met zijn voet op een rots terecht gekomen. Hij had een flinke gaap in zijn voetzool. Gelukkig bloedde het niet hard. We zijn naar het eerste de beste huisje gegaan om daar de wond schoon te maken. Duidelijk was dat het gehecht moest worden! Alleen we kregen niet echt medewerking van gezin: er was ineens geen stromend water en hun auto deed het ook ineens niet. Ik vond het nogal vreemd maar wat bleek nu: het slachtoffer is 1 van de rovers van de schildpaddeneieren op het strand. Niemand zou hem dus hulp gaan bieden, wat enigzins ook wel weer logisch is.

Met een EHBOsetje en water uit flessen de wond verzorgd. Het slachtoffer viel bijna flauw van de pijn maar door spaanse uitleg heb ik hem nog bij positieve kunnen houden. Ook nog een pijnstiller gegeven. Maar ondertussen was er nog steeds geen vervoer naar het ziekenhuis. Zijn zogenaamde vrienden kwamen ook niet echt in actie. Een taxi wilde hem wel brengen maar hij had geen geld. Dus moesten wij met iets inventiefs komen. Om 1u zou er weer een busje van ons hostel komen, maar dat duurde wel nog even. Uiteindelijk kwam dat busje dan en mocht hij ook nog gratis mee. Toen ging het slachtoffer weer twijfelen want hoe zou hij dan weer terugkomen van het ziekenhuis? Ik snap het wel dat als je geen geld heb, je over zulke dingen gaat nadenken, maar die voet leek me toch iets belangrijker. Ik heb hem uiteindelijk over kunnen halen en is vertrokken naar het ziekenhuis.. Er kon niet eens een bedankje van af, dus dat was vreemde vogel nummer 2!

Daarna weer lekker gerelaxed, pasta gegeten, gedoezeld en met de 5uur bus weer teruggekeerd!

Hoe dit verder afloopt lees je in deel 2!

Con cariño
Simone