Everything is gonna be allright?!!

In Malawi zijn de meeste mensen erg vriendelijk, geduldig en vrolijk. Zo wordt er vaak gezegd: It will come, it will be fine and let’s hope for the best. Nu moet ik zeggen dat, na half jaar in Malawi te zijn, ook ervaar dat de meeste dingen uiteindelijk wel goed komen en je gewoon moet handelen naar de situatie van dat moment.

Op woensdag kwamen mijn ouders aan in Blantyre, echter de bagage was blijven haken in Zuid-Afrika. De volgende vlucht zou zaterdag zijn, BUT IT WILL COME! Zo moest de welkomslunch plaatsmaken voor shopping van scheermesjes, ondergoed, slippers en wat kleding. Eerste business werd gedaan met Wilson die nog Calvin Klein + Burberry sokken en hippe overhemd over had uit Tanzania. Toen door naar de PEP, soort zeeman maar met zowaar hele leuke slippers (heb ook maar gelijk ingeslagen) en een shirt voor pap. Zo was de buit binnen en gingen we zonder bagage naar Mwanza. Twee dagen later moest Maryse, Mwanza VSOer, in Blantyre zijn en de koffers waren er een dag eerder dan verwacht en zij kon de koffers met een beetje babbelen en lieve lach meekrijgen :) So, IT CAME!
Bij thuiskomst bleek wel dat de tassen waren opengemaakt en ontbrak er 1 paar schoenen van pap. Aangezien we eerst ook dachten dat de kaas ontbrak, waren we toch weer relatief blij met het feit dat ‘alléén’ de schoenen gejat waren. Dit schijnt in Jo’burg vaker voor te komen! Schoenen zijn status en leveren dus geld op op de ‘zwarte markt’. De zwarte markt in Afrika, hihi!

In Mwanza hebben we lekker rondgewandeld, ziekenhuis bekeken zien, twee keer uiteten geweest bij Madalitso (blessing), Dutch chipsy gegeten bij Andy&Rose, in hotel Mwanza tour de France gekeken, gelezen en een bezoek gebracht aan James, de guard. Daar hebben we nog een ommetje gemaakt in het dorp en hadden we een kijkje in het arme leven van Afrika. Mijn ouders hebben zich verbaasd wat je allemaal niet op een fiets of hoofd kan vervoeren. Zakken houtskool, deurposten, 10 stoelen, tig kilo hout noem het maar op of het komt voorbij. En dit alles ook nog eens op blote voeten!

Zaterdag nog dienst gehad, waar ik een stuitbevalling had waar hoofd bleef haken. Er tikte veel minuten voorbij en had de moed op een levend kind al opgegeven maar bij geboorte toch hartslag en kind beademd. Het ging later spontaan ademen en hoorde vandaag dat kind zelf dronk, bewoog en was ontslagen. Voor deze baby geldt hopelijk: EVERYTHING IS ONNA BE ALLRIGHT!

Zondag begonnen we aan onze tour door zuidelijk Malawi. Vanwege fuelschaarste hadden we net over de grens bij Mozambique (weer op de zwarte markt :)) nog twintig liter fuel kunnen kopen voor 400kwacha/liter ipv 290kwacha/liter. Achteraf best een goede prijs want later moest je 600kwacha per liter neerleggen.
Eerder had ik al een jerrycan met 20liter gekregen, dus die ging ook mee op de achterbank, weliswaar verstopt in een grote maiszak.

Eerste bestemming was Manjete national park waar we verbleven midden in het park in een luxe tent cq huisje met vaste bedden en douche/toilet. ’s Avonds kwamen de buffalo’s, zwijntjes en nyala’s drinken bij waterhole en de volgende ochtend stond er ineens een grote olifant in de ‘achtertuin’. Was echt geluk hebben, zo dichtbij zie je ze niet vaak!
We hebben zelf ook nog een safariritje gemaakt met mijn eigen Rav 4 en hebben we nog nijlpaarden, olifant, impala’s en bavianen gezien.
Voor vertrek naar volgende bestemming de tank gevuld met benzine uit jerrycan middels een geïmproviseerde trechter, gemaakt van een lege plastic fles.

Inmiddels hadden we vernomen dat er demonstraties zouden zijn op woensdag. Bevolking zou in opstand komen tegen de falende regering onder leiding van Prof. Bingu. Prijzen gaan omhoog, er is geen foreign exchange door ontmoediging van export waardoor er weer geen druppel petrol te krijgen is etc. Bingu legt de schuld bij alles en iedereen behalve bij zichzelf. En voor Malawianen moet er echt een grens bereikt worden willen zij in opstand komen! Echter brak die dag op woensdag 20 juli aan. VSO had security alert afgegeven: we mochten niet reizen, moesten binnen blijven, vooral niet kleden in rood (oppositie) of blauw (Bingu), genoeg voorraad inslaan en er waren in verschillende plaatsen safety huizen met voldoende voorraad aan melkpoeder en blikjes groentes.

Aangezien wij zelf in de middle of nowhere op de berg Mulanje zaten kregen we niet veel mee van alle onrust. In grote steden waren veel mensen op de been, enkele shops zijn geplunderd, auto’s van Bingu’s party werden in brand gestoken. Via mail van VSO werden we op de hoogte gehouden en ook op donderdag mocht er niet gereisd worden. Volgende bestemming zou Zomba zijn. Donderdagochtend bij meerdere mensen in Zomba geïnformeerd of situatie veilig was, welke route we het beste konden nemen etc. Gelukkig wisten we Zomba in alle rust te bereiken maar wellicht werden er nieuwe demonstraties verwacht die middag. Dus alle shops gingen vroeg sluiten en de lunch moest voor 14u binnen (i.p.v. buiten) genuttigd worden. Voor zekerheid maar vanaf 15u binnen gebleven maar in Zomba niets aan de hand, behalve dat er meer politie en leger op straat was. In Mzuzu en Lilongwe wel nog demonstraties en plunderingen.

Vrijdag was alles weer genormaliseerd. Mijn ouders en ik hebben een wandeling gemaakt door de botanische tuinen, heerlijk geluncht op Zomba plateau, daarna potje getennist en pizza gegeten en biertje gedronken in Domino’s met andere volunteers en locals.
Die vrijdag bracht Bingu per helikopter (!) een bezoek aan Zomba…en toeval of niet er was ineens weer petrol….en kon ik mijn compleet lege tank weer helemaal vol tanken….EVERYTHING IS GONNA BE ALLRIGHT :)

Helaas vanwege fuelschaarste kon ik ouders niet naar Lilongwe brengen. Gelukkig reed er zaterdag een busje naar Lilongwe met nog zitplaats voor 2 personen en alle bagage voor een all-in-one prijs. En zo zat er in diezelfde bus weer een vriend van Wilson die op zijn beurt weer heeft gezorgd dat ouders naar hotel zijn gebracht met auto. En zo KWAM OOK DIT WEER GOED!

Het was een grandioze tijd met mijn ouders. Ze hebben het echte Malawi geleefd inclusief de bucket showers, uitvallen van stroom, warmte van alle mensen in Mwanza, reis met volgestouwde minibus, gebrek aan benzine, demonstraties, eten van nsima met handen en het belang van de juiste mensen kennen.

Ik hoop van harte dat het met de regering van het land ook goed komt. Hiervoor zeg ik samen met vele Malawianen: LET’S HOPE FOR THE BEST, zodat we snel kunnen zeggen EVERYTHING IS GONNA BE ALRIGHT FOR EVERYONE HERE IN MALAWI!

Tenslotte wil ik iedereen bedanken die geld gedoneerd heeft voor Mwanza, die meegewerkt hebben aan donaties voor het ziekenhuis en wat persoonlijke dingen voor mij. Het is hier hard nodig en wordt erg gewaardeerd!! Zal zorgen dat alles goed terecht komt.

Zikomo kwambiri!
Liefs vanuit zonnig Malawi