Simpel maar niet eenvoudig

Soms heb ik gevoel beetje in herhaling te vallen als ik praat over the shortages hier. Toch is het ook voor Malawi een crisis die nog nooit zo erg is geweest. De Malawiaanse bevolking heeft genoeg reden tot klagen over huidige situatie onder leiding van president Bingu.

Zo zijn de prijzen van suiker, zout, kookolie, melk, zeep en frisdranken met ruim 50% gestegen. Wat voor ons basisproducten zijn waar iedereen in Nederland vanzelfsprekend een voorraad van in de kast heeft, is hier voor de meesten een onbetaalbaar product geworden. Iets simpels als kookolie is dus tegenwoordig een luxeproduct en kan een gemiddelde Malawiaan zich dus niet veroorloven te koken met olie, in ieder geval niet dagelijks. Vandaar dat olie hier ook op de markt in kleine zakjes wordt verkocht zodat sommige dit nog wel aan kunnen schaffen.

Doordat nu ook petrol out of stock is loopt de hele economie op zijn gat. In theorie weet iedereen dit natuurlijk maar het is gek om elke dag gevolgen van dit alles te ervaren. Zo is er bijvoorbeeld al 2 weken geen aanvoer van frisdrank in Mwanza, wat weer tot gevolg heeft dat inkomsten hieruit dalen en mensen die wel wat frisdranken hebben dit tegen duurdere prijs kunnen verkopen. Jaja marktwerking…Overigens is er wel nog continue aanvoer van Carlsberg bier ;)

Afgelopen week konden de medical stores geen medicatie afleveren waardoor we een aantal dagen zelfs geen enkele IV drugs hadden en geen beschikking tot andere emergency drugs! Tja wat doe je dan??
Zo heb ik bijvoorbeeld besloten een vrouw bij 34 weken in te leiden met een hoge bloeddruk aangezien er geen antihypertensieve middelen beschikbaar waren en mogelijk dus complicaties zou krijgen die vervolgens ook niet te behandelen zijn. En ja dat is natuurlijk een niet wenselijke situatie maar hopelijk de juiste keuze uitgaande van de omstandigheden van dat moment. Laatste week stond in het teken van zeer ernstige bloedarmoede. Gelukkig wel hier en daar wat bloed beschikbaar maar ijzertabletten out of stock….tja zo laat ik dus mensen met zeer lage Hb’s naar huis gaan en dan maar hopen dat ze thuis niet collaberen…!

Wat ik wel merk en ik ook erg blij van word, is te beseffen dat mijn eigen handen en instinct ongeveer zo goed zijn als een echo of ander geavanceerd onderzoek. Zo voel ik verschil tussen zwangere baarmoeder of uitgezette blaas, haal ik tweelingen eruit, onderscheid ik hoofd en stuitligging en was ik overtuigd dat iemand pus in buik had waar de andere senior clinician nog dacht aan oppervlakkige infectie. En mijn opinie bleek waar. Natuurlijk geeft het ook een dubbel gevoel want voor mijzelf is het fijn te weten dat ik kan vertrouwen op mijn eigen gevoel en vaardigheden maar op moment dat je er dus niet bent worden deze belangrijke zaken dus echt gemist!

In sommige opzichten is geneeskunde en wellicht het leven in Malawi SIMPEL, maar NIET EENVOUDIG. Zo hoef ik me niet druk te maken om een verhoogde natrium spiegel want kan het niet eens meten en al zou je het kunnen meten dan kun je het wellicht niet behandelen of kom je niet eens tot de oorzaak van het probleem. Dus in dat opzicht simpel maar niet altijd eenvoudig want doordat je weinig kan onderzoeken heb je weinig handvaten voor diagnose en behandeling.
En hier maak je je weer minder druk over bepaalde dingen en leg je je sneller ergens bij neer want druk maken hier leidt vaak niet tot een betere uitkomst. Het houdt het leven simpel en overzichtelijk maar daardoor niet altijd eenvoudig.

Eten is hier maagvulling, borsten zijn melkklieren, handen dienen als bestek, tanden als flesjesopener, seks is voorplanting, interieur is geminimaliseerd tot een stoel, tafel en kast, een restaurant is een eetverschaffing en een bar is een drinkplaats. Het is overzichtelijk, puur, barbaars af en toe maar heeft ook weer een op zichzelf staande charme.

Je geniet extra van kleine, voor ons vanzelfsprekende dingen: een volle tank benzine, een chocoladekoekje uit de grote stad, water uit de kraan, het weer aangaan van stroom, vette pizzaslice of beefburger, krijgen van een kaart of pakketje uit ander deel van wereld, een tennisles en zo kan ik nog wel even doorgaan.

En daarnaast besef ik me al te goed dat ik bevoorrecht ben dat ik het beste uit deze twee verschillende werelden kan mixen.

En nu ik net aan het einde ben gekomen van dit verhaal valt de stroom uit. En ik moet eerlijk toegeven dat ik dat het meest irritante vind uit Malawi. Zonder stroom is het leven echt saaier en behelpen. Maar dan het moment dat de stroom weer aangaat, dan is de vreugdesprong extra groot!

Als de basis maar goed zit, dan hoeven we niet veel meer te wensen!
Zo denk ik als gezondheid en liefde de basisingrediënten van ons leven mogen zijn, we rijke mensen zijn en al wat extra is een welkome geschenk!

Liefs Simone