Winter in Malawi… - Reisverslag uit Mwanza, Malawi van Simone Vliet - WaarBenJij.nu Winter in Malawi… - Reisverslag uit Mwanza, Malawi van Simone Vliet - WaarBenJij.nu

Winter in Malawi…

Door: Simona

Blijf op de hoogte en volg Simone

07 Juli 2011 | Malawi, Mwanza



Meeste ochtenden en avonden heb ik nu een trui aan. ’s Nachts koelt het nu namelijk af tot 12 graden. Overdag is het gelukkig zonnig en 27 graden, maar merk wel dat ik 20 graden al koud vind :) Vandaag stond ik zelfs op met een grijze lucht en koude wind, dit was een goede reden om rond 11u even een warme chocomelk te drinken bij James (landlord) in zijn office in het ziekenhuis.

Maar Malawi blijft, winter of geen winter, een warm hart. Met meeste collega’s kan ik het goed vinden. Kan merken dat ze het leuk vinden dat ik toch een aardig woordje chichewa spreek. Muziek staat altijd aan en zo kan het voorkomen dat we even een dansje doen terwijl de zwangere vrouwen liggen te puffen. Deze week veel op OK geweest en daar voel ik me altijd wel thuis. Tijdens lunchtijd wordt hier een maaltijd door het ziekenhuis verschaft. Dit is meestal een groot bord vol rijst, bonen en gekookte eieren. Smaakt best goed en vooral omdat je hier gewoon met je handen mag eten hihi. Collega’s vinden het maar raar dat ik als lunch brood eet, dat is voor hun geen maaltijd!

Daarnaast heb ik hier en daar wat vriendjes die nogal eens van pas kunnen komen. Zo belt Clifton van Neno Police mij 1 keer per week/2weken. Dit is wel diegene die mij een keer 2000 kwacha heeft laten betalen voor het niet hebben van mijn adres op mijn auto (natuurlijk nonsense), maar denk dat hij dat nu in ieder geval niet meer zal doen en als ik wellicht weer zo’n geval heb kan ik hem bellen :)
Dan heb ik een vriend in Zomba die luitenant is. Eigenlijk hoeft hij zijn titel maar te noemen en dan kan alles geregeld worden…Zo had ik laatst vrij snel benzine ten tijde van een ware fuelcrisis. Veel pompen hebben dagen geen fuel en als er weer een aanvoer is staan er rijen dik trucks, auto’s en mannetjes met lege jerrycans. Met het gevolg dat wegen vastlopen door wachtende mensen en auto’s die midden op de weg droog zijn komen te staan. Zo ook bij de pomp waar ik wilde tanken. Echter daar werden massaal jerrycans gevuld in plaats van dat ze de auto’s hielpen. Natuurlijk is dat illegaal en wordt er geld extra verdiend door zowel pompbediende als het mannetje die later de jerrycan weer verkoopt. Dus werd er door de luitenant even gepraat met de manager en toen hadden we in mum van tijd benzine. Ik vond het wel schitterend…kon ik tenminste de rest van tijd aan meer doorbrengen ipv bij benzinepomp.
Het meer geeft altijd een heel relax gevoel. Dat weekend was er winterbeach party met 2 grote bands, beachvoetbal (lees ontzettend veel goede bodies!), veel zon, 30 graden, tentje, amarula….heerlijk!

Gisteren was een public holiday: dag van de vrijheid. Ben toen bij James (the guard) op visite geweest. Hij woont in een huisje wat even groot is als een gemiddelde slaapkamer in Nederland, verder geen waterleiding, geen elektriciteit, een gedeelde pitlatrine als wc. Om het huis geiten, kippen, kat en Afrikaanse kids. Omgeving erg mooi. Ik had dag van te voren rijst, aardappels, eieren, tomaten voor James gekocht waar zijn vrouw dan een maaltijd van had bereid op de dag dat ik kwam. Ze hebben zelf niets maar zullen altijd zorgen dat gasten niets te kort komen, heel bijzonder. Pap en mam, heb gezegd dat ik met jullie ook langs zou komen….Dan zie je het echte (w)arme Afrika….

In ziekenhuis ook veel armoede/schaarste. Zo is improvisatie en flexibiliteit vereiste nummer 1. Zo kan een handschoen dienen als katheterzak. Deed ik een episiotomie (knip) met mesje, heb je één hechtdraad voor het hechten van zowel de fascia als de huid. Breek je vliezen met handen of pincet. Was je voor een OK je handen alleen met zeep. Bepaal je Hb-gehalte aan de hand van bleekheid van tong, nagels en conjunctiva. Dienen je handen als natural forks. Verder is er het one-size-fits-all principe qua steriele handschoenen. Voor mij echter ruim 1 maat te groot, maar meer smaken zijn er niet. Sterker nog er is op dit moment een schaarste aan zowel steriele als onsteriele handschoenen waardoor er dagen zijn waarop alleen keizersneden en spoed-OK’s worden gedaan.
Er zijn ook dagen dat er geen pijnstillers zijn, zelfs geen paracetamolletje! Gazen zijn vaak out of stock, beperkte keus aan antibiotica en daarin vaak nog tekorten.

HIV, TB, malaria, ondervoeding, abcessen zie je hier elke dag. In de obstetrie zie je ook regelmatig uterusrupturen, eclampsia en bloedingen

Visites doen zonder enige hulp hier en daar is nog lastig maar kan een heel eind komen. En gelukkig is groot deel van mijn vak (m.n. in obstetrie) klinische blik en onderzoek en daar hoef je geen chichewa voor te spreken. En tijdens opereren doen de handen het werk. Ik doe nu een keizersnede zonder te haasten en met netjes opereren van begin tot intracutaan sluiten van huid (zodat je draadje niet ziet) in 30 minuten…Maar dit is niet altijd het geval. Heb recentelijk 2 lastige keizersnedes gehad waar ik met moeite de baby’s geboren kon laten worden. Eentje lag letterlijk en figuurlijk dwars en de ander lag met gezicht beneden ipv achterhoofd. Wat zweetdruppels verder, beide baby’s toch eruit gekregen en doen het goed gelukkig. Daarnaast onderwijs en superficeer ik ook sommige clinical officers bij keizersnedes.

Echte tropengeneeskunde in resource poor setting dus!

Dit weekend komen Zomba vrienden eens een kijkje nemen in Mwanza. Er is zelfs een heuse whooozaaa Friday disco met discolichten georganiseerd deze vrijdag in Club Mwanza…ben benieuwd. Hier weet je nooit of het nu echt doorgaat maar goed anders moeten we er zelf maar wat van maken! Songteksten in chichewa worden flink geoefend en de malawianen kunnen erg lachen als ik mee kan zingen :)

En dan volgende week woensdag komen mijn ouders. Erg benieuwd wat ze van Mwanza en Malawi gaan vinden!

Heel fijn weekend alvast!
Liefs vanuit Mwanza

  • 07 Juli 2011 - 17:01

    Paula En Gerard:

    Jij, bijna zo ver!! Volgende week woensdag zien we je weer en kunnen we je weer knuffelen XXXX. De koffers zijn het grootste probleem hoe pakken we ze in. Naast lekkers voor jou en 4 weken kleding voor ons!!, paracetamol, thermometers glucosestrips, pennen en bloeddrukmeter etc. Ik zal zeker wel aangehouden worden, want de scan zal dat allemaal wel zien. Als we maar bij jou in Mwanza terecht komen en niet op een of andere politiepost. Wij kijken in ieder geval erg uit naar volgende week.
    Liefs van ons

  • 07 Juli 2011 - 17:01

    Marije:

    Lieverd!
    Wat een ervaringen weer en hoe anders dan hier in ons landje! Wat een heerlijk vooruitzicht dat je ouders woensdag komen! Kan je hen in t echie laten zien waar jij je fantastische verhalen over schrijft! Hier alles goed! Aftellen is voor mij begonnen!
    Dikke kus vanuit het zonnige Nederland!

  • 07 Juli 2011 - 17:57

    Carla:

    Dat waren weer heel veel belevenissen. Je inprovisatievermogen wordt hier wel op de proef gesteld. Maar het lukt je heel goed! Wij hebben zomer in ons kikkerlandje en mogen niet klagen over het aantal uren zon en de temperaturen!
    Veel plezier volgende week met pa en ma!
    Liefs van ons XXXXX

  • 07 Juli 2011 - 18:15

    Irma:

    In gedachten heb ik net een rondje met je meegelopen in het ziekenhuis! zucht...
    Kom maar op met die whoozaaa Friday disco, heb al gezien hoe soepel die heupjes van je zijn (ha ha, heb weer even het 'verborgen camera' filmpje gezien). Hopelijk met heel veel South-African house music...Benijd je...
    X

  • 07 Juli 2011 - 20:06

    Karla:

    Sjonge jonge, jij regelt daar maar mooi ff een ziekenhuis helemaal alleen! Goed bezig zeg! Was weer een erg leuk verhaal om te lezen.
    Ik heb nu trouwens ook een heel verhaal te vertellen, maar zal 't ff kort houden: ik mag binnenkort ook een medisch centrum in het buitenland gaan runnen, ik heb vandaag namelijk definitief (3wk geleden al gepolst of ik beschikbaar was) te horen gekregen dat ik eind juli/begin augustus (vluchtdatum staat nog niet vast) op uitzending ga naar Afghanistan! Niet naar Kunduz, maar naar het meer westelijk gelegen Mazar-e-Sharif, ga daar een Hulppost van de Luchtmacht runnen. Erg spannend, vooral omdat het zo kort dag is, maar heb er echt onwijs veel zin in! Hoop dat ik daar ook een beetje op de hoogte kan blijven van jouw belevenissen.

    Liefs - Karla

  • 07 Juli 2011 - 22:35

    Christine:

    Hè flirt! Kan je wel? Al die mannen het hoofd op hol brengen!
    Ben blij dat het goed met je gaat! Geniet van de komende weken met je ouders en laat weer snel wat van je horen. Liefs, Christine

  • 08 Juli 2011 - 11:49

    Maaike:

    Wat een mooi verhaal. Krijg wel kriebels als ik dat zo lees. Vorige week ook soort van zelfstandig thuisbevalling gedaan, maar dan zonder al die complicaties gelukkig.
    X

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Simone

Lo que no te mata te hace más fuerte!

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 262
Totaal aantal bezoekers 125566

Voorgaande reizen:

05 Februari 2011 - 05 Februari 2012

Mwanza, Malawi

19 April 2007 - 07 September 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: