Zomba, the bomba!
Door: Simona
Blijf op de hoogte en volg Simone
27 Februari 2011 | Malawi, Blantyre
Hoe is het in Nederland? Van wat ik gehoord heb, klonk het erg grijs en regenachtig. Het tegenovergestelde hier in Afrika. Ben net terug van een fantastisch weekend in Zomba.
Zomba is een middelgrote stad maar wel met een leuk dorps sfeertje te midden van heel veel groen. Het echte ‘Afrika’-gevoel is hier helemaal opgeleefd! Margot en Laurent wonen hier en het was heel fijn hun weer na 2 weken terug te zien!
Vrijdagavond zijn we met verschillende Mzungu’s (blanken) pizza gaan eten met wat greens (biertjes) erbij! Na weer een week van geheelonthouding smaakt elke druppel alcohol en elk stukje vlees als een genot haha. Daarna was de avond rijp om eens een Afrikaanse bar te bezoeken. Aldaar werd ik herkend door een afrikaan die achteraf (zo bleek) de bijrijder te zijn van de minibus van Blantyre naar Zomba. Voor mij lijken nog steeds alle afrikanen op elkaar maar voor hem was ik natuurlijk niet te missen. En tja het is zaterdagavond dus dan worden alle verdiende kwacha’s omgewisseld voor alcohol. En zo had dus ook ‘my friend, de bijrijder’ hem aardig hangen. Heb ik toch indirect meebetaald aan zijn biertjes of beter gezegd slaapmutsje. Niet veel later op de avond was hij namelijk in staat al zittend te slapen haha.
Daarna naar de G-string voor een dansje! Wij waren allemaal zo eufoor dat we de hele avond helemaal los zijn gegaan op de dansvloer. Merendeel waren Malawiaanse mannen die zo nu en dan ook met de mannen van onze groep gingen dansen. Soort battle maar dan op een leuke vriendelijke manier. En onze mannen (internist, psychiater, geoloog, verpleger) stonden goed hun mannetje :). Vrouwen zijn in een bar zwaar ondervertegenwoordigd aangezien zij eigenlijk in de community thuis horen en geen alcohol mogen drinken. Van blanke vrouwen wordt het gelukkig wel geaccepteerd dat zij zich begeven in een kroeg en aan een flesje bier lurken, zo vertelde een local! Fjuuw!
Volgende dag gaan zwemmen in plaatselijk buitenzwembad, wat erg chill was. Even langs de markt en vervolgens met gedeelde auto terug naar Margot. Gedeelde auto wil zeggen dat je samen met zijn 6en (incl driver) een wrak, wat nog wel rijdt, deelt. Ik geloof inmiddels dus in reïncarnatie van auto’s: een auto die bij ons naar de schroothoop gaat, heeft hier nog een 2e leven. Een deur blijft namelijk ook best dichtzitten met een haak bevestigd aan de hoofdsteun en waarom zou de achterbak eigenlijk in een slot moet vallen??
’s Avonds waren Margot en ik uitgenodigd bij Laurent voor etentje en film. Halverwege het koken viel de stroom uit, dus werd het een vleesloze, maar toch lekkere maaltijd bij kaarslicht! Met taxi weer naar huis. Taxi is meestal wel van het type: 1e leven.
Zondag naar de plateaus van Zomba gegaan waar we lekker gewandeld hebben, frisse lucht hebben ingeademd en watervallen hebben bezocht. Weer terug in town hebben we nog een hamburger gegeten en toen ben ik met de minibus teruggegaan naar Blantyre. Minibus dankt zijn naam aan zijn omvang maar qua aantal personen en goederen dat het kan vervoeren zou het beter een megabus kunnen heten. Zo hadden we 18 volwassen, 1 kind, 1 baby aan boord en onderweg kon iedereen nog via de raampjes zijn inkopen doen als we ergens een markt passeerden. Al genietende van al deze Afrikaanse gebruiken en het mooie landschap waren we zo in Blantyre.
Ook hier een powercut, die net na 1,5 uur weer over is. Het koken kan dus weer hervat worden!
En dan morgen oriëntatieweek 2 op de afdeling gynaecologie en obstetrie. Merk dat mijn kennis goed op peil is en dat er tijdens de rondes ook wel echt naar mijn advies gevraagd en geluisterd wordt. Heb een aantal keizersneden bijgewoond en voor wat ik tot nu toe heb gezien zijn de technieken die ik heb aangeleerd toch veel zorgvuldiger. En ook al is het denk ik wel echt shaky als ik straks dan zelf met het mes in handen sta, denk ik toch dat de patiënt niet slechter af is bij de 1 jaar keizersnedenervaring die ik heb. Maar dit zijn slechts gedachtes en geen daden… Zo sprong ik op vrijdagmiddag in bij een stuitbevalling aangezien de verpleegkundige de handgrepen niet goed wist en de tijd doortikte. Na enige moeite had ik wel de baby ter wereld gebracht, maar was de baby dood. De ingezette beademing en reanimatie had ook geen kans van slagen. Ik was daarna best ontdaan en doordat je geen goede monitoring hebt weet je niet of de baby al dood was of dat de verpleegkundige ofwel ik door de manoeuvres het kind is overleden. Dit zal altijd een vraag blijven! Wie weet heeft dit kind net als de gedeelde auto ergens een 2e leven??
Blijf vooral mailen, lees al jullie belevenissen in Nederland met veel plezier!
X simone
Zomba is een middelgrote stad maar wel met een leuk dorps sfeertje te midden van heel veel groen. Het echte ‘Afrika’-gevoel is hier helemaal opgeleefd! Margot en Laurent wonen hier en het was heel fijn hun weer na 2 weken terug te zien!
Vrijdagavond zijn we met verschillende Mzungu’s (blanken) pizza gaan eten met wat greens (biertjes) erbij! Na weer een week van geheelonthouding smaakt elke druppel alcohol en elk stukje vlees als een genot haha. Daarna was de avond rijp om eens een Afrikaanse bar te bezoeken. Aldaar werd ik herkend door een afrikaan die achteraf (zo bleek) de bijrijder te zijn van de minibus van Blantyre naar Zomba. Voor mij lijken nog steeds alle afrikanen op elkaar maar voor hem was ik natuurlijk niet te missen. En tja het is zaterdagavond dus dan worden alle verdiende kwacha’s omgewisseld voor alcohol. En zo had dus ook ‘my friend, de bijrijder’ hem aardig hangen. Heb ik toch indirect meebetaald aan zijn biertjes of beter gezegd slaapmutsje. Niet veel later op de avond was hij namelijk in staat al zittend te slapen haha.
Daarna naar de G-string voor een dansje! Wij waren allemaal zo eufoor dat we de hele avond helemaal los zijn gegaan op de dansvloer. Merendeel waren Malawiaanse mannen die zo nu en dan ook met de mannen van onze groep gingen dansen. Soort battle maar dan op een leuke vriendelijke manier. En onze mannen (internist, psychiater, geoloog, verpleger) stonden goed hun mannetje :). Vrouwen zijn in een bar zwaar ondervertegenwoordigd aangezien zij eigenlijk in de community thuis horen en geen alcohol mogen drinken. Van blanke vrouwen wordt het gelukkig wel geaccepteerd dat zij zich begeven in een kroeg en aan een flesje bier lurken, zo vertelde een local! Fjuuw!
Volgende dag gaan zwemmen in plaatselijk buitenzwembad, wat erg chill was. Even langs de markt en vervolgens met gedeelde auto terug naar Margot. Gedeelde auto wil zeggen dat je samen met zijn 6en (incl driver) een wrak, wat nog wel rijdt, deelt. Ik geloof inmiddels dus in reïncarnatie van auto’s: een auto die bij ons naar de schroothoop gaat, heeft hier nog een 2e leven. Een deur blijft namelijk ook best dichtzitten met een haak bevestigd aan de hoofdsteun en waarom zou de achterbak eigenlijk in een slot moet vallen??
’s Avonds waren Margot en ik uitgenodigd bij Laurent voor etentje en film. Halverwege het koken viel de stroom uit, dus werd het een vleesloze, maar toch lekkere maaltijd bij kaarslicht! Met taxi weer naar huis. Taxi is meestal wel van het type: 1e leven.
Zondag naar de plateaus van Zomba gegaan waar we lekker gewandeld hebben, frisse lucht hebben ingeademd en watervallen hebben bezocht. Weer terug in town hebben we nog een hamburger gegeten en toen ben ik met de minibus teruggegaan naar Blantyre. Minibus dankt zijn naam aan zijn omvang maar qua aantal personen en goederen dat het kan vervoeren zou het beter een megabus kunnen heten. Zo hadden we 18 volwassen, 1 kind, 1 baby aan boord en onderweg kon iedereen nog via de raampjes zijn inkopen doen als we ergens een markt passeerden. Al genietende van al deze Afrikaanse gebruiken en het mooie landschap waren we zo in Blantyre.
Ook hier een powercut, die net na 1,5 uur weer over is. Het koken kan dus weer hervat worden!
En dan morgen oriëntatieweek 2 op de afdeling gynaecologie en obstetrie. Merk dat mijn kennis goed op peil is en dat er tijdens de rondes ook wel echt naar mijn advies gevraagd en geluisterd wordt. Heb een aantal keizersneden bijgewoond en voor wat ik tot nu toe heb gezien zijn de technieken die ik heb aangeleerd toch veel zorgvuldiger. En ook al is het denk ik wel echt shaky als ik straks dan zelf met het mes in handen sta, denk ik toch dat de patiënt niet slechter af is bij de 1 jaar keizersnedenervaring die ik heb. Maar dit zijn slechts gedachtes en geen daden… Zo sprong ik op vrijdagmiddag in bij een stuitbevalling aangezien de verpleegkundige de handgrepen niet goed wist en de tijd doortikte. Na enige moeite had ik wel de baby ter wereld gebracht, maar was de baby dood. De ingezette beademing en reanimatie had ook geen kans van slagen. Ik was daarna best ontdaan en doordat je geen goede monitoring hebt weet je niet of de baby al dood was of dat de verpleegkundige ofwel ik door de manoeuvres het kind is overleden. Dit zal altijd een vraag blijven! Wie weet heeft dit kind net als de gedeelde auto ergens een 2e leven??
Blijf vooral mailen, lees al jullie belevenissen in Nederland met veel plezier!
X simone
-
27 Februari 2011 - 20:12
Gerard:
Weer zon plastisch verhaal, je waant je zelf in Malawi
Allemaal wel heftig en een groot contrast met hier
Dan rij ik toch liever in de Kia Sportage of Picanto waarvan de navigatie het echter niet meer doet maar so what
Vandaag -zondag-heeft het de gehel dag geregend en zaterdag was het ook al slecht weer dus weer een groot contrast met Malawi
Hou je haaks
XXX -
27 Februari 2011 - 21:24
Je Ma:
Lieve Simone, dat je dit allemaal in één weekend mee kunt maken. Wat een belevenissen. Morgen weer fris aan de slag en volg je niet pluis gevoel!! Blijf van je eigen kracht uit gaan. Liefs van ons
XXX -
27 Februari 2011 - 21:29
Karla:
Jij weet je belevenissen inderdaad zo goed op te schrijven dat het lijkt of ik naar een film kijk, fantasie gaat in ieder geval aardig met me op de loop bij jouw mooie verhalen. Hoop dan ook dat er snel foto's van de werkelijkheid bij komen :-). Even kort over mijn belevenissen hier in Nederland: afgelopen donderdag heb ik eindelijk mijn AMA-diploma in ontvangst mogen nemen en na een lang weekend uitrusten begin ik morgen aan mijn eerste werkdag op de kazerne in Stroe/Garderen. Qua voorzieningen heeft onze bouwval afgelopen weekend aardig aan luxe moeten inleveren: de badkamer en WC hebben geen binnenmuren meer, ff afzien, maar hopelijk over een maand of 2 alles weer spik en span (zoals je wel weet houden wij ons niet echt aan een planning, dus kan ook nog wel een paar maandjes langer duren :-p ). Gerbert is er in ieder geval druk genoeg mee, echt handig, zo'n Bob de Bouwer in huis. Ik voel gelukkig nog steeds niet de neiging om mee te moeten doen aan 't nieuwe seizoen van "Help, mijn man is klusser" ;-).
Jij heel veel succes met je 2e oriëntatieweek! Hoop snel weer van je te horen.
X-Karla -
27 Februari 2011 - 21:59
Irma:
Ahaa! Zie ik daar de eerste vlinders in je buik voor Afrika tussen de regels door?! Mooi! Ik weet zeker dat je het top doet, hoop veel van je te kunnen leren strakkies!! Ben de dagen aan het aftellen. Check je mail voor de concrete regelzaken etc.
Lieve kus -
28 Februari 2011 - 10:56
Raquel:
Dag meis,
Fantastisch om weer je verhalen te lezen. Je kan ze zo goed verwoorden. Wat een mix van emoties! Gelukkig vind je steeds meer je draai. Ben benieuwd naar de vervolg verhalen. Succes met de komende bevallingen en keizersnedes, gaat je zeker lukken!
Liefs en x Raquel -
28 Februari 2011 - 12:59
Ronny Van Huët:
Hoi Simone,
Meid, wat een leuke/mooi site!!!
Hoorde van Raquel dat je zo'n leuke site hebt en ik natuurlijk meteen aan het lezen geslagen.
Wat ziet het er daar mooi uit maar zoals je zelf al schrijft, dat er ook een andere kant aan zit gezien de geboorte van het doodgeboren baby.
Wens jou veel werkplezier en vergeet ook niet te genieten want het is wel een hele belevenis!!
Lieve groet,
Ronny -
28 Februari 2011 - 15:07
Maaike:
He Simone,
hier dan eindelijk een reactie van mij. Net terug uit Nieuw Zeeland en vandaag alweer op Ameland. Morgen begin ik als HAIO. Spannend. Moet wel weer een beetje wennen hier merk ik.
Ik heb trouwens op vakantie steeds je verhaaltjes gelezen, maar had dan steeds geen internettijd meer over om een recatie te schrijven. Je klinkt iig steeds positiever!
X Maaike -
28 Februari 2011 - 15:09
Maaike:
Ik ga nu een mailtje sturen voor de uitgebreidere versie -
28 Februari 2011 - 19:34
Channa:
Fijn dat je een goed weekend hebt gehad in Zomba. Hoe je Malawi beschrijft, er komen weer allemaal herinneringen in me boven. En dus ook de eerste heftige zaken meegemaakt in het ziekenhuis.... Ik weet zeker dat je het super goed gaat doen daar!
Liefs -
01 Maart 2011 - 20:15
Maarten & Odile:
Dag (schoon)zusje, mooie verhalen weer! Wij zijn dit weekend weer terug gekomen van een wintersport in Zwitserland. Het was heerlijk, 1 koud dagje, 1 sneeuwdagje en vooral veel zon! Hoezo contrast met waar jij zit. Zet 'm op daar, liefs ons -
02 Maart 2011 - 13:45
Marije Gordinou:
jaloers!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
